زن باحیا در مقابل مردان نامحرم تن خود را وسیله خودنمایی نکرده
و سعی نمی‌کند با بیان زیبا و لحن شیرین با مردان نامحرم سخن بگوید،
زنی که حریم‌ها را در رفتارش رعایت نمی‌کند هرچند که بگوید من باحیا هستم
این حیا برای او مصداق خارجی پیدا نمی‌کند.زن باحیا در جامعه با هر پوششی
ظاهر نشده و به خود اجازه نمی‌دهد که با مردان نامحرم به جز در موارد ضرورت
هم‌کلام شود و این نشانه حیایی درونی زن است که در رفتارش متجلی شده است.
متأسفانه عده‌ای تصور می‌کنند که حیا باید تنها یک اعتقاد درونی باشد
و طرز پوشش و رفتارهای اجتماعی فرد ربطی به باحیایی و بی‌حیایی او ندارد،
این دیدگاه غلط است زیرا اعمال انسان به نیت او بستگی دارد و از طرف دیگر
در کوزه هر چه باشد از آن بیرون می‌تراود بنابراین اگر ما می‌گوییم دختران و پسران
باحیایی داریم باید رفتار آن‌هم متناسب با این اعتقاد قلبی‌شان باشد
و اگر دوست داشتن حیا با باحیا بودن تفاوتی به‌اندازه زمین و آسمان دارد.
به همین علت مادری که معتقد است دخترش باحیا است باید به او گوشزد کند
که بر اساس همین حیا و نجابت در جامعه هم رفتار کرده و ظاهر شود.
حیا بزرگ‌ترین گوهری است که در این عالم به انسان هدیه شده است،
اگر حیا در انسان به خوبی درونی سازی شود این حیا در رفتارهای اجتماعی
نمود پیدا خواهد کرد و با بسیاری از آسیب‌هایی که در حال حاضر ناشی از
بی‌حیایی در جامعه است دیگر رو به رو نخواهیم بود.
نظرات شما عزیزان:
.gif){kind=small}
پاسخ:متاسفانه
برچسب‌ها: باور هاحیا و عفتسبک زندگی اسلامی
.: Weblog Themes By Pichak :.
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وبلاگ:
خبرنامه وبلاگ: